Apsolit

Apsolit kulak; yani mutlak kulak, hiçbir referans almadan duyduğu bütün sesleri
melodiye dönüştürme yeteneği.
Uğultular şeklinde gelen yaşama inadı. Bu inat kimin insafına bırakılır?
Oyun, sınır köylerden birinde yaşayan bir ailenin ele avuca sığmaz, hayat dolu
çocukları İsmail'in Doğu'dan Büyükşehrin sokaklarına uzanan hikayesini ele alıyor.
Sınırda var olan, durmak bilmeyen politik şiddetin içerisinde yaşanan gerilim
ailenin büyükşehire göç etmesine sebebiyet verir. Şehri, sokakları, yaşamı tutkuyla
keşfeden İsmail, değişen dünyaya bir çocuğun gözünden bakmamıza olanak tanır.
Okulda popüler olan İsmail müzik öğretmeninin sayesinde Apsolit olduğunu
öğrenir. Bu durum İsmail'in ailesinde bir deprem etkisi yaratır, İsmail onlar için artık
başkasıdır. Apsolit İsmail'in özgürlüğüne olan arzusu, yaşama ve renklere olan
bağlılığı en büyük başkaldırıdır; onu sokaklara, köşelere, kıvrımlara
yönlendirecektir.
Göç, toplumsal eşitsizlik, dil, adalet, kentsel dönüşüm konularını yan temalarla
işleyen oyunun temelini çocuk hakları oluşturuyor: ''Hiç kimse çocukların
onurunu kıramaz, onları küçük düşüremez, özel hayatlarına karışamaz.’’
İsmail’in hikayesi kısa. Çocukluk yılları kadar kısa. Kısa olduğu kadar gerçek.
Gerçekliği bu toprakların kadim hikayesinden süzülen evrensel bir ‘var olma’
mücadelesinden gelir. Beş, on, on beş madde sıralanır çocuk hakları ama
maddelerin ağırlığı altında ezilir insanın insafı.
İsmail’in hikayesi bir göç hikayesi. Keşfi yarıda kesilmiş bir yolculuğun hikayesi.
Köyden şehre taşmış şehrin sokaklarına adını vermiş bir direncin hikayesi.
İsmail’in hikayesi göğsü kınalı kuşun hikayesi. Göğsünde kızıl bir öfkeyle bütün
mahlukatları kapsayan büyük bir vicdan hikayesi.
Hikayeler boynumuza bıçağı dayadığında, muktedirin sesi kulağımızda çınladığında
gök başımıza düşecek.İsmail kanatlarını muktedirin bıçağından koruyabilsin diye
daha kaç hikaye dinlememiz gerekecek?