GÜN GECE OYUN ÖLÜM
Deney Atölyesi uzun bir aradan sonra sizleri Mehmet Baydur’un tek kişilik oyunuyla karşılıyor. Oyun, “İnsanın kendi içinde yarattığı limanları “karakter üzerinden tüm
samimiyetiyle seyirciye açıyor. Düşünülmüş, ince ince işlenmiş naif kelimeler, karakterin
haykırışlarıyla devleşiyor. Lorca’nın balatlarını anımsatan hüzünlü kelimeleri, İbsen
karakterlerinin haykırış anlarını ve Fosse’nin absürt gerçekçiliğini anımsatan oyun, tüm bu
metin şölenini bir arada görmemizi sağlıyor... Tüm bu kelimeleri içinde barındıran Oyun karakterine ulaşılması güç psikolojik katmanları aşmasını ve bunu da en sade ve yalın dille
gözlerimizin önüne sergilemesini anlatıyor.
*Bu ev, geniş görünümlü bir ev,
Fakat odasız bir ev.. Ben ortalık yerde yaşamak zorunda kalıyorum.
Kendimizi bu oda gibi mi göreceğiz
Ya da bu gökkuşağı gibi mi
Yoksa bunu resmeden insan gibimi ya da satın alıp kartpostal yapan insan gibi mi?..
Ya da tekrar satın alıp bir başkasına gönderen gibi mi göreceğiz kendimizi?.. Bunu duvarıma
asan bir başkası gibi mi?.. O duvarın karşısında durup yorum yapan bir konuk gibi mi, hiçbir
şeyi görmeyen bir başkası gibi mi göreceğiz kendimizi? Kendimizi görecek miyiz?..
Gördüğümüzü söyleyecek miyiz?..
İki pencere arasında gökkuşağı.
Bu odada birikenler benim ülkemden,
benim insanımdan birikenler kendi özel tarihimizin arşivi bu..
“seyircilerin üzerine “dörtnala” yürüyen bir oyun”
*Memet Baydur
15 January 2025 Wednesday 20:30
15 January 2025 Wednesday 21:30
Duende Tiyatro, Eğitim, Ömerbey Çıkmazı Sokak, Kadıköy/İstanbul, Türkiye, Kadıköy, İstanbul
Duende, 2013 yılında İpek Taşdan tarafından İstanbul’da kurulan bağımsız bir tiyatro. Edip Cansever’in Çağrılmayan Yakup şiirini sahneleyerek yolculuğuna başladı. Halen sahnelenmekte olan oyun, Duende’nin tiyatro araştırmasında belirleyici unsurları ortaya çıkaran ilk deney oldu. Oyuncunun sahnedeki tek başınalığının yaratıcı olanaklarını araştıran, teatral ve şiirsel bir sahneleme estetiğinin peşinden giderek, sahneyi gündelik anlam kabullerinin ötesinde bir karşılaşma alanı olarak gören Duende; sahnelemenin yükünü bedeniyle metafor üreterek şiirsel bir dramaturji izleğini oyunsal tekrarlarla seyirciyle tanıştıran bir oyuncu mevcudiyetini benimsiyor. Sahnelenmek üzere yazılmamış şiir, roman, şiirsel felsefe metni gibi edebi eserleri sahneye uyarlayarak, performansçının sahnedeki mevcudiyetinin ürettiği çatışma ve yaratıcı-dönüştürücü varoluşla felsefi ve şiirsel olanı görünür kılmayı hedefliyor.