Cinayet sebebiyle tutuklanan genç bir çocuğun davasında görevlendirilen jüri üyelerinin eldeki delilleri değerlendirmesi sonucunda, şüphelinin suçlu olduğu genel kabul görür. İçlerinden bir jüri üyesi bu karara karşı çıkar. Oybirliği sağlanmadan odadan çıkmalarına izin verilmeyen jüri üyeleri arasında yaşanan gerilim içinde “makul şüphe” ve “ ön yargı “ kavramları tartışılır. Toplumun farklı sınıflarından gelen 12 jüri üyesinin kendi bilgisi, tecrübesi ve eğitimi çerçevesinde suçlu yada suçsuz kararı verecek olması eleştirilirken, jüri sistemi içinde “adalet” kavramı sorgulanmaktadır. “Birinci dereceden adam öldürme davası için buradayız. Unutmayın, suçlu kararı alırsak, sanığı elektrikli sandalyeye göndeririz. Vereceğimiz karar, bir emirdir.”