Nihan Kaya ile Yazı Atölyesi "Yazma Cesareti" ​

Nihan Kaya
ile Yazı Atölyesi
"Yazma Cesareti"
​
Edebiyat-Psikoloji İlişkisi, Sanatsal Enerji...
​
"Kainat, atomlardan değil, hikâyelerden meydana gelmiştir."

Muriel Rukeyser


4 haftalık atölye 
18Ocak-8 Şubat Perşembe 15:00 - 17:00 
​
Her şey ama her şey bir hikâyedir. Her cümle bir hikâyedir. "Bir adam bir evin önünden geçti" derseniz bu bir hikâyedir.
"Bir adam kırmızı bir evin önünden geçti" derseniz bu başka bir hikâyedir. "Kırmızı", bir hikayedir çünkü. Her sözcük bir hikayedir.

Hayatla kurduğumuz ilişkiyi, sözcüklerle kurduğumuz ilişki belirler. Tanpınar'ın deyişiyle, "Önce sözcükleri öğreniriz; sonra birer birer manalarını" ve hayata dair öğrendiğimiz her şey, bir sözcüğün (dikey) anlamını yeniden, yeniden, giderek derinleşerek keşfetmek demektir.

Hikayelerle çevrili bir hayat süreriz ve kendi hayat hikayemizi kurmak, kuşatıldığımız hikayelere farkındalığımıza bağlıdır.

Kurmaca bu yüzden bize muhteşem olanaklar sağlar. Bir filmin hikayesi, bir romanın hikayesi, bir öykünün hikayesi, kendi hikayemizi yaratmamıza, kendimizle irtibat kurmamıza yardımcı olur.



Bu atölyede, yaratıcılığın, edebiyatın, öykü türünün ve roman türünün temel özelliklerini tartışırken, bir yandan, kendimize ait bir metin yaratmanın dinamiklerini de ele alacağız. Her katılımcı atölyeyi bir metin yazmış olarak tamamlayacak.

​

1. Oturum: Kurmacanın Hikâyesi

​

Hikâye ve öykü arasındaki fark

Hikâye ve kurmaca arasındaki fark

Bir metni "edebiyat" yapan nedir? Edebiyat metniyle sıradan bir metni nasıl ayırabiliriz?

Yaratıcı insanların ortak özellikleri nelerdir? Yaratıcılık nedir ve ne değildir?

İçimizdeki yaratıcı enerjiyi nasıl açığa çıkarabiliriz?

Hayat neden hiç kimsenin yazmasını ve yaratmasını istemez?

Tüm engellere rağmen yaratıcı olabilmek nasıl mümkün olabilir?

Neden bütün sanat eserleri aykırıdır?

Sanat ve edebiyat, aykırı kalırken uzlaşmayı aynı anda nasıl sağlayabilir?

​

2. Oturum: Öykünün Hikâyesi

​

Katherine Mansfield'in "Bebek Evi" öyküsünün incelenmesi

Edebiyat ve psikoloji ilişkisi

Yazarlar neden hep çok acı çekmiş insanlardır?

Acı ve sanatsal yaratıcılık arasında nasıl bir ilişki vardır? Acılarımızı nasıl yaratıcı yönde bir dürtü olarak kullanabiliriz?

Acı, yaratıcılıkta ne zaman yardımcı, ne zaman engelleyici unsurdur?

Acıyı dönüştürme yolları nelerdir ve edebiyat bu konuda bize nasıl yardımcı olabilir?

Biçim ve içerik neden ayrıştırılamaz?

Yaratıcılık ilham ve disiplin arasında nasıl bir yerde durur?

Sanat eserinin, bileşenlerinin toplamından öteye gitmesi nasıl mümkün olur?

(Katılımcılara, “Bebek Evi” öyküsünün Türkçe çevirisi önceden gönderilecektir.)

​

3. Oturum: Romanın Hikayesi

​

Mary Shelley'nin Frankenstein romanının incelenmesi

Yazmak ve yaşamak neden uzlaşmaz?

Okumak nasıl bir yazma biçimi ve yazmak nasıl bir okuma biçimidir?

Yazarların hayatına baktığımızda nasıl ortak özellikler görüyoruz?

Varoluşun en güçlü duyulduğu yerin yaratıcılık olmasının sebebi nedir?

Ölüm bilincinin yaşama anlam vermesinin sebepleri nelerdir?

Yaratıcılık, hayat ve ölüm arasında nasıl bir dengede meydana gelir?

Dahi çocukların sadece yüzde onunun büyüdüklerinde kayda değer bir eser ortaya çıkarmasının nedeni nedir?

​

4. Oturum: Kendi Hikâyemiz

​

Doğduğumuzda, bizim için yazılmış hikâye çoktan bellidir.

Kendi hikâyemizi yaratmak, neden o hikâyeden çıkabildiğimiz ölçüde gerçekleşir? Kendi hikâyemizi nasıl yaratabiliriz?

Günlük hayatta kendi hikâyemizi yaratmakla sanatsal hikâye (kurmaca) yaratmak arasında nasıl bir ilişki vardır?

Hayatla uyumlu kalarak sanatçı olmak mümkün müdür?

Gerçek benlik (true self) ve sahte benlik (false self) arasında nasıl bir ilişki vardır?

Neden her birimiz sahte benliğe de sahip olduğumuz halde sadece gerçek benliğimizle yaratıcı olabiliriz?

O halde sahte benlik neden gereklidir; yaratıcılıktaki payı nedir?

​

​