UTANÇ İÇİN ÖZŞEFKAT

"Utanç, kusurlu olduğumuza ve bu nedenle sevgiye ve ait olmaya layık olmadığımıza inanmanın acı verici duygusu." Böyle diyor Amerikalı araştırma profesörü ve yazar Brene Brown.

Yasaklı duygulardan biri utanç. Bu duyguyu hissetmenin verdiğini zorluk, ortada öylece dururken; konuşmanın tabu, yokmuş gibi davranmanın bol olduğu duygudur utanç. Bir o kadar da evrensel bir duygu. Hepimiz utanç hissederiz. Ortaya çıktığı anlar belirsiz- nerede başladığını söylemek zor olabilir. Ancak biliriz oradadır. Zorlu duygularla olduğumuz anlarda, bir parça utanç da eşlik eder hem o duyguya hem bize. 

Utanç sevilme arzusundan doğar. Hepimiz sevilmek isteriz. Sevilmek istemeseydik, utanç duymazdık. Bu sebeple de utanç bir o kadar masum bir duygudur.

“Öz-şefkat, utancın panzehiridir.”  der Dr. Christopher Germer. Utancı hafifletme sürecine - öz eleştiri yerine öz şefkat yöneltmek, izole olmak yerine insan olmanın bir parçası olduğunu hatırlayarak bu duyguya bakmanın nasıl bir deneyim olduğuna bakacağız.

Bu atölye, utanç için öz-şefkati deneyimleyeceğimiz bir alandır. Utancın doğasını, sebeplerini keşfedeceğiz ve günlük hayatımızdaki utancı belirlemek ve öz-şefkatin gücüyle onu güvenli ve etkili bir şekilde dönüştürmek için basit beceriler öğreneceğiz. 

Neler Öğreneceksiniz?

Utancı doğası: Teori ve araştırmalarla Utanç

Suçluluk, sağlıklı ve zehirli utancı ayırt etme

Şimdi-merkezli farkındalıkla utanç üzerinde çalışmak

Utanç deneyimine karşı öz şefkat

Utanç için öz-şefkat becerilerini günlük hayat pratikleri

Kimler için?

Atölye utanç duygusunu öz şefkatle karşılamak isteyen 18 yaş üstü herkese açıktır.

Yer:

Atölye, Zoom programıyla Online Yapılacaktır.

Sessiz ve size özel bir alanda kameranız açık bir şekilde katılımınız beklenmektedir.